تبلیغات دهان به دهان که گاهی از آن با عناوین تبلیغات کلامی، شفاهی و یا حتی فرد به فرد یاد می‌شود از دیرباز به عنوان یکی از مهمترین کانال‌های ارتباطی در بازاریابی مدنظر بوده است.

در سال‌های اخیر با توجه به گسترده‌تر شدن رسانه‌ها، مخصوصاً با غیرقابل اجتناب بودن رسانه‌های تعاملی و رسانه‌های اجتماعی، فلسفه تبلیغات در حال تغییر است.

اکثر کسب و کارها به یاد می‌آورند روزهایی را که آنها تنها به شبکه‌های ملی و روزنامه‌های محلی برای تبلیغات تکیه می‌کردند و درک می‌کنند که آن روزها دیگر گذشته است.

بنابراین آنها به تلاش در جهت یافتن گزینه‌های جایگزین برای استانداردسازی تبلیغات شروع کرده‌اند. بیشتر آنها در جهت اتخاذ روش‌های تبلیغات فردی شده‌تر، تلاش می‌کنند که این روش‌ها به وسیله تکنولوژی‌های اینترنتی قدرتمندتر شده‌اند.

تبلیغات دهان به دهان به نوعی از تبلیغات اطلاق می‌شود که در آن گوینده به عنوان فردی عادی، از محصولات، برند و خدمات خاصی سخن می‌گوید.

در کل تبلیغات دهان به دهان، انتقال بیان شفاهی مابین یک منبع اطلاعات و دریافت‌کننده است و به دلیل ماهیت لحظه‌ای بودن آن، خیلی زود فراموش می‌شود.

این نوع تبلیغات نوعی متفاوت از تبلیغات روزانه قلمداد گردیده، چرا که تبلیغ اختیاری و از روی علاقه بوده و شرکت‌ها اغلب هزینه‌ای بابت این‌گونه تبلیغات پرداخت نمی‌کنند. از این‌رو، این‌گونه تبلیغات برای مصرف کننده واقعی‌تر و قابل قبول‌تر است.